دو توله شیر دو قولو یک شیر ماده در حال شکار که با پریدن بر روی شکار خود شکار خود را گیج کرده و او را کم کم خسته میکند وبعد او را تکه پاره میکند {شیر ها بیشتر گروهی همله میکنند}
یال شیرهای نر در میان گربهسانان منحصر به فرد است و یکی از بارزترین ویژگیهای ظاهری آنها به شمار میرود. وجود این یال کمک میکند که شیر خود را بزرگتر از آنچه هست نشان دهد و به او در نبرد با رقیبانی چون کفتار خالدار، ابهت ببخشد.[۳۵] وجود، عدم وجود، رنگ، و اندازه یال با شرایط وراثتی، بلوغ جنسی، آب و هوا، و تولید تستوسترون در ارتباط است و هرچه این یال سیاهتر باشد، شیر تندرستتر است.[۳۶] مادهها تمایل بیشتری به انتخاب نرهایی با یالهای ضخیمتر و تاریکتر برای جفتگیری دارند.[۳۷] بررسیها در تانزانیا نشان میدهند که یال ضخیمتر و تاریکتر میتواند نشاندهنده افزایش احتمال پیروزی یک نر در نبرد با نرهای دیگر باشد. همچنین نرهای با یال ضخیمتر دوره باروری بیشتری دارند و احتمال زنده ماندن بچههایشان بیشتر است اگرچه در فصلهای گرم سال متحمل سختی میشوند.[۳۸] عوامل محیطی همچون دما در میزان ضخامت و رنگ یال تاثیر دارند.[۳۸] نرهای زیرگونه آسیایی یالهای کمپشتتری نسبت به همنوعان آفریقایی خود دارند.[۳۹]
در پارک ملی پنجاری در بورکینا فاسو، تقریبا همه نرها بییال هستند و یا آنکه یالهای بسیار کمپشت دارند. شیرهای بییال همچنین در سنگال و پارک ملی ساوو در کنیا دیده میشوند. شیرهای پارک ساوو به «بییالی» شناخته شده هستند.[۴۰] میزان رشد یال شیر با تولید هورمون تستوسترون در بدن آن در ارتباط است و به دلیل آنکه تولید این هورمون با خایهها مرتبط است، شیرهایی که اخته میشوند هیچ و یا میزان بسیار کمی یال دارند.[۴۱]
دلایل گوناگونی برای اینکه چرا بعضی شیرها یال ندارند مطرح شدهاند: اینکه احتمال دارد شیرهای بییال زیرگونههایی جدا از شیر باشند و از لحاظ ژنتیکی با دیگر شیرها فرق داشته باشند،[۴۲] و یا آنکه به دلیل «پر هزینه» بودن نگهداری یال برای شیرها، که به قیمت گرمشدن بدن و سختی حمل آن و نیاز به آب بیشتر برای حفظ تعادل دمایی بدن تمام میشود، این بخش به تدریج حذف شدهاست،[۴۳] اینکه کمپشت شدن یال میتواند نشان از زخمیشدن، شرایط محیطی نامطلوب، یا سن بالا باشد،[۴۴] و یا آنکه کمبود یال نه به دلیل کمبود تستوسترون که به دلیل ازدیاد بیش از حد آن در شیرها پدید آمدهاست.[۴۵]
شیر سفید یک زیرگونه جدا از شیر نیست بلکه یک چندریخت با شرایط ژنتیکی ویژه، لیوسیسم، است که باعث کمرنگ شدن پوست بدن شده و آن را همانند ببر سفید ساخته است. چنین حالت ژنتیکی همانند ملانیسم در پلنگهای سیاه است که در آن رنگ پوست جانور به سیاهی میگراید. با این حال این شیرها زال نیستند و تجمع رنگدانهها در چشمها و پوستشان طبیعی است. شیرهای ترانسفال سفید تاکنون در گوشه و کنار پارک ملی کروگر و مناطق شرقی آفریقای جنوبی دیده شدهاند ولی بیشتر در اسارت است که شیرهای سفید زاییده میشوند چرا که پرورشدهندگان از قصد شیرهایی را به آمیزش با هم ترغیب میکنند که توانایی تولید توله با رنگ سفید داشته باشند. از آنجا که پوست سفید غیرمعمول آنها به دلیل چیرگی یک ژن است، بعضی پرورشدهندگان در آفریقای جنوبی آنها را تولید میکنند تا در مسابقات شکار تروفه مورد استفاده قرار گیرند.[۴۶]
با آنکه شیرهای سفید از لحاظ استتار دچار مشکل هستند، تبعیضی برای آنها در میان دیگر شیرها وجود ندارد و همچون دیگر اعضای یک گله به زندگی ادامه میدهند.[پانویس ۳]